Sait Emre Güneş: İnsan, Çocuk ve Köpek Arasındaki Görünmez Bağ
Empatik rezonans, iki sinir sistemi arasında sessiz bir iletişimdir.
Bir insanın hissettiği duygu, karşısındaki tarafından — ister çocuk, ister köpek olsun — ayna nöronlar ve vagus siniri yoluyla hissedilir.
Köpekler, bu duygusal dalgaları okumakta benzersizdir.
Kalp ritmimizi, nefes alışımızı ve bakış yönümüzü algılarlar.
Böylece, duygularımızla biyolojik bir uyum kurarlar.
İnsan stresliyken kortizol artar, nefes hızlanır, kalp atışı yükselir.
Köpek bu değişimi hisseder ve aynı fizyolojik tepkiyi verir.
Araştırmalar, sahiplerinin stres anında köpeklerin beyninde benzer bölgelerin aktive olduğunu göstermiştir.
Yani, köpeğiniz sizle aynı duygusal frekansta yaşar.

Sevgi, bazen aşırıya kaçtığında zarar verir.
Bir ebeveynin çocuğuna sürekli “minik”, “zavallı” gibi ifadelerle yaklaşması,
çocuğun özgüvenini ve bireyleşme sürecini zedeler.
Bu durumda:
Çocuk “sevilmek için küçük kalmalıyım” hissine kapılır,
Utanç ve kimlik çatışması yaşar,
İçinde bastırılmış öfke büyür.
Benzer şekilde, aşırı koruyucu sahipler köpeklerinde kaygı ve bağımlılık yaratır.
Sahibi gerginse, köpek de “dünya tehlikelidir” algısına girer.
Göz teması, sözsüz iletişimin en güçlü hâlidir.
Bir bakış, beyinde oksitosin salgılatır; güven ve bağ hissini güçlendirir.
Anne–çocuk ya da insan–köpek arasındaki doğru bakış, huzur verir.
Kaygılı veya sert bakışlar ise karşı tarafta “tehdit” duygusu yaratır.
Göz, ruhun dili; bakış, eğitimin sessiz öğretisidir.
Gerçek empati, korumak değil, alan bırakmaktır.
Bir çocuk ya da köpek, “kaygıyla değil güvenle” desteklendiğinde büyür.
Sükûnet, nefes uyumu ve sessizlik;
özgüvenin ve huzurun temelidir.
Nefesin ritmi dengelendiğinde,
çocuğun ve köpeğin kalbi de o ritme uyum sağlar.
“Sükûnet en yüksek öğretidir.
Nefesin dengesi, duygunun ilacıdır.”
Empatik rezonans, canlılar arasındaki görünmez enerji bağıdır.
İnsan bu bağın merkezindedir — çünkü hem hisseder hem yönlendirir.
Bir ebeveyn ya da köpek sahibi, duygularını fark ettiğinde çevresindeki huzuru da biçimlendirir.
Gerçek sevgi, korumak değil;
korkmadan bırakabilmektir.
“Nefesini denkleştir,
çünkü senin nefesin bir canın kalbini yönetir.”